Po dosyć dużej przerwie wracam tutaj z nowym postem, który poświęcam mojemu ukochanemu polskiemu miastu, czyli Gdańsku. Można powiedzieć, że urzeka mnie w nim wszystko : historia, niepowtarzalny klimat, architektura. Najwspanialsza jest jednak bajkowa starówka, po której stąpając czuję się jak w innej rzeczywistości, gdy dodatkowo moja wyobraźnia zaczyna pracować i w głowie prezentuje mi się coś na kształt filmu, skleconego z mojej wiedzy i wyobrażeń, na temat tego, jak dawniej wyglądało życie na tych uliczkach. Dzisiaj jednak obudzę duchy kilku gdańskich kamienic. Skupię się na ich historiach oraz wyglądzie i zaprezentuję wam to, co udało mi się o nich dowiedzieć. Jako anegdotkę dodam jeszcze, że przy tworzeniu tego wpisu odgrzebałam swoje stare notatki z czasów liceum, gdy przygotowywałam się do roli przewodnika po Gdańsku na jednej ze szkolnych wycieczek. Ja, jak to ja, miałam ubiór dopasowany do tej okazji, w marynarskim stylu oraz z racji tego, że tamtego dnia padało paras